باسمه تعالی

طی چند روز اخیر شاهدیم رژیم نامشروع صهیونیستی یکبار دیگر دست پلید خود را به خون جوانان، زنان و کودکان ملتی آغشته نموده که ماه هاست در محاصره اند و از کمترین امکانات زندگی نیز محروم مانده اند. این بار نیز مانند گذشته صدها شهید  و مجروح بی گناه قربانی این تهاجم وحشیانه و ددمنشانه شده اند. این بار نیز مانند گذشته مجامع و دولت های به اصطلاح حامی حقوق بشر در سکوت مرگبار خود دم بر نمی آورند. این بار نیز شورای امنیت سازمان ملل منفعلانه تر از گذشته بدون هیچ واکنش موثری این کشتار وحشیانه را به نظاره نشسته است. این بار نیز دولت هایی که به بهانه مبارزه با تروریسم، جنگ و نسل کشی در جهان به راه می اندازند؛ تماشگر اقدامات تروریستی این رژیم منحوس شده اند و کاش فقط تماشاگر بودند. لیکن با حمایت های همه جانبه خود از این اقدامات وحشیانه از هیچ کمکی به تروریسم دولتی این رژیم دریغ نکرده اند.

اما این بار دو تفاوت نیز وجود داشت: اول هم زمانی این تهاجم بی رحمانه با مسابقات جام جهانی فوتبال بود تا شاید بتوانند با تسلط رسانه ای که در دنیا دارند توجه مردم را در اقصی نقاط جهان نه به جنایات خود که به نتیجه مسابقات منحرف نمایند. غافل از اینکه رهبر آزاد مرد ایران و ولی امر مسلمین جهان, دولت خدمتگزار ايران اسلامي و مردم همیشه در صحنه ایران اسلامی و بالاخص نخبگان فکری و دانشگاهی اجازه نخواهند داد مقاصد پلید این رژیم ها و رسانه ها تامین شود. شاید به اشتباه گمان می کردند در اوج مذاکرات هسته ای، دولت و رهبر ایران به خاطر رسیدن به توافق، به مسئله غزه ورود جدی پیدا نخواهند کرد. که البته موضع گیری به موقع ایشان، نقشه های این دولت ها را نقش بر آب کرد.

و تفاوت دیگر این بود که متاسفانه امروز عراق به عنوان یکی از حامیان اصلی مقاومت، درگیر در آتش جنگ داخلی شده است که هیزم آن توسط سرویس های جاسوسی همین کشور ها فراهم گردیده است.

ما جمعي از استادان و کارمندان دانشگاه حکیم سبزواری ضمن محکومیت این نسل کشی آشکار، با  انتقاد شدید از سکوت مجامع حقوق بشر و دولت هایی که از این جنایات ضد بشری حمایت می نمایند,‌حمايت خود را از مردم مظلوم غزه اعلام مي نماييم و مجدانه خواستار آن هستيم که مجامع جهاني اسلامي مانند سازمان کنفرانس اسلامی و جنبش عدم تعهد پیگیر موضوع بوده و از هیچ کمک مادی و معنوی به مردم بی گناه غزه دریغ ننماید.