کنفرانس بین المللی زبانشناسی ایرانی هر دو سال یک بار به همت زبان شناسان و ایران شناسان بنام ایرانی و غیرایرانی برگزار می شود. اولین و دومین دورهی این کنفرانس در آلمان (لایپزیک و هامبورگ)، سومین دوره در پاریس و چهارمین آن در سوئد برگزار شد. پنجمین دورهی کنفرانس به همت دانشگاه بامبرگ آلمان در شهر بامبرگ در استان باواریا با حضور پژوهشگران برجستهی زبانشناسی دنیا نظیر پروفسور برنارد کومری از موسسهی انسانشناسی تکاملی مکس پلانک و پروفسور اوا یرمیاس از دانشگاه اتوس لوراند بوداپست، مجارستان از تاریخ دوم تا چهارم شهریور ماه 1392 برگزار شد.
در این کنفرانس آقای دکتر سعید غنیآبادی استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی مقالهای تحت عنوان «نگاهی تازه به ساخت اضافه در زبان فارسی» در این کنفرانس ارائه نمود. این مقاله با نقد پژوهشهای پیشین در این باب به ارائهی دیدگاهی جدید میپردازد که در آن کسرهی اضافه در زبان فارسی به عنوان عنصر پیوندی معرفی میشود که مشخص کنندهی رابطهی هسته-وابستهای در گروههای دستوریِ دارای هستهی اسمی و صفتی است. تحلیل ارائه شده در این مقاله تاییدکنندهی این ادعای پک (2008) است که قواعد آوایی در هر سطحی از عملکردشان در فرآیند اشتقاق شکل آوایی به هر گونه اطلاعات نحوی دسترسی دارند.