سلسله نشست های گفتارهای پژوهشی در تاریخ 18 آذر ماه 1392 با سخنرانی جناب دکتر محمد داودی ادامه یافت.

جلسه با معرفی کوتاه و خلاصه ای چند از فعالیت های علمی پژوهشی جناب دکتر داودی توسط جناب دکتر مسلم ذوالفقارخانی آغاز شد. سپس دکتر محمد داودی سخنرانی خود را در خصوص ادبیات پسامدرن آغاز کردند. در ابتدا بیان شد که بحث پست مدرنیسم، بحثی پیچیده و فراگیر است که فقط حدود به حیطه ادبیات نمی باشد. در نتیجه پست مدرنیسم را نمی توان دقیق تعریف کرد. عقیده بر این است که انسان پست مدرن باید دارای هویتی چهل تکه باشد و از هر تکه در موقعیت مناسب بهره ببرد.

دکتر داودی مولفه های پست مدرنیسم را به ترتیب چنین شرح دادند:

1 – محتوای وجود شناسه 2 – نقد مشروعیت 3 – پارانویا یا بدبینی (مرگ آرمان شهرها) 4 – تغییر دائمی چشم اندازها 5 – هنر به عنوان روش شناخت جهان 6 – عدم انسجام و فقدان پیرنگ 7 – آمیختن انواع ادبی و ژانرها 8 – عدم قطعیت 9 – آشفتگی زمان و مکان 10 – بینا متنیت 11 – شیفته گونگی شخصیت 12 – تغییرات راوی و زاویه دید 13 – آشکار کردن شگردهای ادبی 14 – بیان نظریه در متن 15 – مقابله و ضدیت با خواننده 16 – شخصیت های شورشگر 17 – در هم شکستن مرز بین واقعیت و رویا 18 – نفی فراداستان 19 – خود ارجاعی 20 – فرجام های چندگانه 21 – بازی با زبان 22 – بازیگوشی های چاپی

سپس برخی از نظریه پردازان این زمینه از جمله ” میشل فوکو” و برخی از آثار ادبی پسامدرنی از جمله “صد سال تنهایی” اثر “گابریل گارسیا مارکز” و “ماده 22” نوشته ی “جوزف هلر” و نیز برخی آثار سینمایی در این زمینه از جمله “انزجار” به کارگردانی “رومن پولانسکی” و همچنین در پایان سخنرانی برخی آثار ادبی و سینمایی پسامدرنی در ایران از جمله “آزاده خانم” و نویسنده اش “رضا براهنی” و فیلم “پرده ی آخر” به کارگردانی “واروژ کریم مسیحی” توسط دکتر داودی به عنوان آثار پسامدرنی معرفی شدند.

در پانزده دقیقه ی پایانی جلسه نیز سوالاتی از سوی اساتید و دانشجویان حاضر در جلسه مطرح شد که جناب دکتر داودی به آنها پاسخ دادند.

نویسنده: علی بنی اقبال

عکاسان: مصیب حسینی ، مهدیه گواه