حس زیبایی شناسی قطعا یکی از ابعاد وجود آدمی در طول قرن ها بوده است. انسان همواره کوشیده که خود و محیط پیرامونش را با توجه به شرایط زمان و مکان و نیازهای روزش ارتقا بخشد.

آنچه باعث پروراندن معماری و دکوراسیون داخلی در طول زمان شده، عبارتست از:

– نیاز انسان به سرپناه

– در دسترس بودن مواد و مصالح مصرفی در منطقه

– محدودیت ها و نقاط قوت مالی در محدوده زمانی خاص

– به وجود آمدن مکتب های مختلف توسط معماران به نام

– فرهنگ و ذائقه مردم

– کاربری فضا

– شرایط اقلیمی حاکم بر محیط

معماری به عنوان عجین ترین هنر با روح انسان دارای انواع پیچیدگی هاست. این هنر ناب گاه در مقطعی از زمان با فلز و بتن و گاه در حال و هوایی دیگر با پارچه و شیشه خودنمایی می کند. گاه به عنوان سرپناه ساده ایست که به گفته لوکوربوزیه، ماشینی می شود برای زندگی که در آن به دنبال برآورده شدن اصلی ترین نیازهایمان می گردیم و گاه تمام عزم خود را جزم می کنیم که با شکوه ترین و پر جزئیات ترین طرح ها را در یک فضا، به رخ بکشیم.

حال برای اینکه خودمان بتوانیم معمار فضای زندگی و کار خود باشیم چه باید کرد؟

– شناخت ابزارهای اولیه معماری مانند پالت های رنگ، ریتم، کنتراست، کمپوزیسیون و …

– آشنایی با ضوابط نقشه خوانی و آنالیز کردن فضا

– آشنایی با سبک های مختلف دکوراسیون داخلی و تاریخچه آنها

– آشنایی با همنشینی مصالح مصرفی و کاربرد آنها

– خلاقیت در روند طراحی و گاه ساختار شکنی