مرکز پژوهشی پایداری و تابآوری زیرساختها به بررسی و توسعه زیرساختهای پایدار و مقاوم در برابر بلایای طبیعی و تغییرات اقلیمی میپردازد. این مرکز در تلاش است تا با استفاده از فناوریهای نوین و روشهای علمی، به ایجاد زیرساختهایی بپردازد که نه تنها نیازهای کنونی جوامع را برآورده کند، بلکه در برابر چالشهای آینده نیز مقاوم باشد.
تعریف زیرساخت پایدار
زیرساخت پایدار به تجهیزاتی اطلاق میشود که برای تأمین خدمات ضروری مانند آب، انرژی و حمل و نقل طراحی شدهاند و در عین حال اثرات منفی بر محیط زیست را کاهش میدهند. این نوع زیرساختها باید در تمامی مراحل از طراحی تا بهرهبرداری و حتی از رده خارج شدن، پایداری اقتصادی، اجتماعی و محیطی را مد نظر قرار دهند.
نقش تابآوری در زیرساختها
تابآوری به معنای توانایی سیستمها در مقابله با بلایای طبیعی و بحرانهاست. مرکز پژوهشی پایداری و تابآوری زیرساختها بر روی توسعه استراتژیهایی برای افزایش تابآوری زیرساختها تمرکز دارد. این استراتژیها شامل استفاده از فناوریهای جدید مانند شبکههای هوشمند و ریزشبکهها هستند که میتوانند به بهبود عملکرد سیستمها در زمان بحران کمک کنند.
اهداف مرکز پژوهشی پایداری و تابآوری زیرساختها
– تحقیق و توسعه: انجام تحقیقات علمی برای شناسایی بهترین شیوهها در طراحی و ساخت زیرساختهای پایدار.
– آموزش: آموزش مهندسان و مدیران پروژه در زمینه اهمیت پایداری و تابآوری.
– همکاری بینالمللی: همکاری با سازمانهای بینالمللی برای تبادل دانش و تجربیات در زمینه زیرساختهای پایدار.
این مرکز با هدف ارتقاء کیفیت زندگی انسانها و حفاظت از محیط زیست، به دنبال ایجاد زیرساختهایی است که نه تنها کارآمد باشند، بلکه به توسعه پایدار کمک کنند.
مرکز پژوهشی پایداری و تابآوری زیرساختها با هدف گردهمآوردن تخصصهای میانرشتهای به منظور پژوهش و ترویج دانش در زمینه پایداری و تابآوری زیرساختها تاسیس شده است.
تابآوری یا resiliency توانایی زیرساخت برای حفظ سطح مطلوب عملکرد و نیز بازگشت بهنگام به خدمتدهی در رویارویی با خطرات احتمالی است که در چرخه عمر آن رخ میدهند.
زیرساخت تابآور، دارای قابلیت جذب اختلال است به گونهای که همچنان عملکرد اصلی و ظرفیت سازهای خود را حفظ کند.
پایداری قابلیت زیرساخت است برای تسهیل حرکت جامعه به سوی زندگی پایدار، یعنی سبکی از زندگی که برای کاهش مصرف منابع طبیعی و تغییرات محیطزیست تلاش میکند.
زیرساخت پایدار برآورنده نیاز کنونی است به شکلی که نسلهای آینده را از برآوردن نیازشان بازندارد.
نیل به یک جامعه تابآور و پایدار، نیازمند ایجاد بستر علمی لازم است که طی آن به پژوهش در مورد شناخت، مدلسازی و شبیهسازی عملکرد زیرساختهای جامعه و تصمیمگیرندگان آنها، ارزیابی سطح تابآوری و پایداری جامعه، و تولید ابزارهای نرمافزاری لازم برای ارزیابی سیاستهای ارتقای تابآوری و پایداری به منظور استفاده بهینه از منابع موجود پرداخته شود. این مهم، ماموریت اصلی مرکز را تشکیل می دهد.
