متخصصان معتقدند که توانش و شایستگی اجتماعی ، شادکامی و خلاقیت کودکان به میزان تاب آوری آن ها بستگی دارد.
خانواده نخستین پایگاه رشد کودک است اما تاثیر سایر افراد و عوامل پیرامونی را بر میزان تاب آوری کودکان نیز باید در نظر داشت.
خواندن این کتاب ، تصویری روشن از مفاهیم پژوهشی و بنیادی در باره ی تاب آوری کودکان و عوامل موثر بر آن ارایه میدهد .
کتاب تاب آور ی و فرزند پروری توسط مالکولم هیل، پژوهشگر دانشگاه استرات کلاید (strathclyde) و مدیر مرکز گلاسکو (Glasgow) برای کودک و جامعه و دستیار سرپرست مرکز داخلی دانشگاه برای پژوهش در زمینه‌ی خانواده‌ها و روابط، آنی استافورد، مدیر مرکز NSPCC دانشگاه ادینبرگ در زمینه‌ی آموزش گسترده‌ی انگلستان در حمایت از کودکان ، پیتر سیمن، متخصص پژوهش در زمینه‌ی سلامت عمومی در مرکز گلاسکو برای سلامت جمعی و نیکولا رز از مرکز پژوهش در زمینه‌ی خانواده‌ها و روابط افراد در دانشگاه گلاسکو ، بریجید دنیل، پروفسور پشتیبانی و مراقبت از کودکان در دانشگاه داندی (Dundee) تهیه و تالیف کردیده است .
این کتاب با ترجمه دکتر محمدرضا مقدسی و فاطمه رمضانی با ویراست طیبه سرلک توسط انتشارات پروچستا در ۸۰ صفحه وبا شمارگان ۱۰۰۰ نسخه منتشر در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است.
این کتاب از تاب آوری بعنوان فرایندی آموزشی صحبت میکند که در برگیرنده سازگاریهای مثبت در شرایط دشوار و رشد در شرایط ناگوار با تکیه بر تجربیات و مشاهدات است این امر بدین معناست که می توان این خصیصه را ایجاد کرده و پرورش داد.
بدیهی است که پرورش این دیدگاه از کودکی اثربخش تر بوده و سبب ایجاد منابع حمایتی قوی تر و پایدارتر در فرد می شود.در کتاب تاب آوری و فرزند پروری با تعاریف متعدد تاب آوری و مصیبت وهم چنین ابعاد و جنبه های های مختلف آن آشنا خواهید شد.
پس از آن، جایگاه تاب آوری و مفاهیم موجود در تاب آوری کودکان مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
تمامی مطالب عنوان شده در این کتاب با تکیه بر پژوهش های انجام شده در حیطه تاب آوری کودکان می باشد.
علاوه بر این عواملی را که در فرایند تأثیرگذاری والدین بر تاب آوری کودکان و نوجوانان نقش ایفا می کند، مطرح شده است.
در انتها، ارزیابی نقادانه ای از تاب آوری ارائه شده که به بررسی نقاط قوت و ضعف رویکرد تاب آوری اشاره کرده است.این کتاب راهنمای مناسبی در زمینه تاب آوری کودکان در حیطه پژوهش، سیاست گزاری و عمل باشد.
فرزندپروری و تاب آوری ارتباط تنگاتنگی با هم دارند.
فرزند پروری به عنوان یک مهارت اساسی در تربیت فرزندان و شکل دادن به شخصیت آنها است.
سبک فرزندپروری والدین نقش مهمی در شکل گیری و ارتقای تاب آوری کودکان دارد.
این مهارت به طور مستقیم در پرورش کودک و بروز ویژگی‌های شخصیتی او نقش دارد.
فرزند پروری موفق، به عنوان یک سبک تربیت والدین، به برآورده کردن نیازهای اساسی و پرورش یک کودک می‌پردازد.
در فرزند پروری موفق ، والدین با احترام و صداقت با فرزندان خود برخورد می‌کنند و به آنها اجازه میدهند تا مهارت‌های اجتماعی، استقلال و اعتماد به نفس خود را تقویت کنند.
فرزند پروری مثبت، رویکردی است که هدف آن اداره کردن رفتار کودک با روشی سازنده و غیر آسیب زننده و ارتقای رشد آن است.
این سبک با توجه به ارتباط خوب و مثبت می‌تواند به رشد کودک کمک کند و احتمال پرورش مهارت‌ها و احساس مثبت در آنها بیشتر است.
برای فرزند پروری موفق، والدین باید انتظارات واقعبینان از فرزندان داشته باشند و مرزها و قوانین مشخصی را تعیین کنند.
همچنین، والدین باید با ارزش قائل شدن به شخصیت کودکان، انتظار رفتار عاقلانه‌ای از آنها داشته باشند و در صورت مشاهده رفتار نامطلوب، آرامش حفظ کنند. فرزند پروری به عنوان یک مهارت باید پیش از فرزند آوری بیاموزید تا روابط والد و کودکی خود را به درستی شکل دهید.
اگر تربیت و پرورش فرزند به شکل ناقصی اتفاق بیفتد و یا تحت تاثیر سبک‌های غلط اجرا شود، افراد در سنین بزرگسالی با مشکلات حاد رفتاری، عاطفی و … مواجه می‌شوند.
پژوهش ها نشان داده‌اند که شیوه های فرزند پروری اقتداری، استبدادی و سهل گیر با تاب آوری و اعتمادبنفس نوجوانان دختر و پسر مرتبط است.
تحقیقات نشان می دهد که والدین نقشی اساسی در پرورش تاب آوری در فرزندان خود دارند بررسی ادبیات تحقیق موارد مهمی را خاطر نشان میکند که برای علاقه مندان به تعلیم و تربیت و متخصصان تاب آوری شایان توجه است.
۱. مشارکت والدین در تاب آوری کودکان : والدین در رشد تاب آوری فرزندانشان بسیار مهم هستند. رویکرد تاب‌آوری بر شناسایی نقاط قوت و فرصت‌هایی که می‌توان روی آنها ایجاد کرد، به جای تمرکز بر مشکلات یا کمبودهایی که باید اصلاح شوند، تأکید میکند
۲.سبک فرزندپروری مقتدرانه: فرزندپروری مقتدرانه که با تعادل ساختار و حمایت مشخص می شود، با نتایج تحصیلی و روانی بهتری برای کودکان همراه است. این سبک استقلال، خودکارآمدی و ارتباطات باز را تشویق میکند که برای انعطاف‌پذیری ضروری هستند.
۳. استرس و تاب آوری والدین : والدین کودکان با نیازهای ویژه با چالش های منحصر به فردی روبرو هستند. تحقیقات چندین عامل موثر بر استرس و تاب‌آوری والدین را شناسایی کرده است، از جمله حمایت اجتماعی، شدت علائم، مشکلات مالی، و درک والدین موارد قابل ذکر هستند.
والدین باید به دنبال ایجاد تعادل بین ساختار و حمایت، تشویق استقلال و خودکارآمدی در فرزندان خود باشند. این را می توان از طریق ارتباط باز، تقویت مثبت و گوش دادن دقیق به دست آورد تحقیقات بر اهمیت فرزندپروری مقتدرانه، حمایت اجتماعی و فرآیندهای نظارتی در ارتقای تاب آوری تاکید می کند.
