پایش و متناسب‌سازی و ارتقاء شاخص‌های کیفیّت آموزشی:
- راه‌اندازی شورای سیاست گذاری آموزشی و کارگروه های برنامه‌ریزی درسی و تدوین پیامدهای یادگیری، تعالی یاددهی-یادگیری و حلقه های کیفیت آموزشی، اخلاق آموزشی، رتبه بندی آموزشی، توانمندسازی اعضای هیأت علمی و کارکنان آموزشی با حضور نخبگان آموزشی دانشگاه.
- تکمیل طرح درس در سامانۀ آموزش توسط استادان و تدوین یک برنامۀ کارآمدسازی ویژه برای استادان نوورود(در سه سال اوّل استخدام).
- نظارت، ارزیابی و تضمین کیفیت تدوین و اجرای شیوه‌نامۀ ارزیابی و حمایت مادی و معنوی از فعالیّت‌های آموزشی و کمک آموزشی اعضای هیأت علمی(گرنت آموزشی).
- نیازسنجی آموزشی و ساماندهی شاخص نسبت دانشجو به اعضای ﻫﯿأت علمی.
- طراحی مدل آموزش تلفیقی(حضوری –مجازی) در دوره پساکرونا و ایجاد و بهینه‌سازی فنّاوری‌های سخت‌افزاری آموزشی به‌روز دانشکده‌ها.
- تجهیز، تعمیر و نگهداری و استانداردسازی فضاهای آموزشی دانشگاه( براساس چک لیست).
- مهارت افزایی و تقویت انگیزه شغلی دانشجویان با کارگاه آموزشی و ارائۀ دروس مهارتی.
توسعه و استانداردسازی زیرساخت‌های آموزشی:
- توسعه و ارتقاء سیستم نرم‌افزاری ارتقاء، ترفیع، حقّ‌ّالتّدریس، همگن‌سازی سامانه آموزش و اتوماسیون اداری، پایش فارغ‌التحصیلان.
- اصلاح فرایندها و رویۀ‌های حوزۀ آموزش دانشگاه و طراحی و تدوین شاخص های ارتقای کیفیت و تعالی دانشکده ها و گروه های آموزشی.
ارتقاء کیفیّت آموزش
- پایش عملکرد آموزشی گروه های آموزشی و ارائه گزارش دوره ای مبتنی بر برنامه راهبردی گروه و دانشکده.
- فراهم نمودن امکانات نرم‌افزاری و سامانه سپاری فرایندهای اساسی آموزشی ازقبیل ارزشیابی سیستمی معاون آموزشی از اعضای هیأت علمی.
رشد و توسعه تحصیلات تكمیلی
- بهره‌گیری از دانشجویان برتر تحصیلات تكمیلی در تقویت بنیه علمی دانشجویان کارشناسی.
- فراهم‌كردن تسهیلاتی برای جذب و ادامه تحصیل دانشجویان ممتاز در دوره‌های تحصیلات تكمیلی.
- برگزاری دوره های زبان آموزی و آزمون زبان ویژۀ دانشجویان دکتری.
- گسترش رشته‌های تحصیلات تکمیلی مورد نیاز منطقه به صورت حضوری و مجازی.