در دنیای فرصتهای اقتصادی امروز، بنگاههای اقتصادی با کشف فرصتهای نوظهور و مقابله با تهدیدات و نوسانات متعدد از جمله بحرانهای مالی، تغییرات فناوری و رقابت شدید مواجه هستند.
مفهوم تابآوری بهعنوان یکی از عوامل کلیدی برای حفظ پایداری، مدیریت بحرانها، و استفاده از فرصتها در شرایط دشوار اهمیت ویژهای یافته است.
این مطالعه با هدف بررسی عوامل مؤثر بر تابآوری در بنگاههای اقتصادی و ارائه راهکارهایی برای تقویت آن انجام شده است.
در این پژوهش، ابتدا مفاهیم و نظریات مرتبط با تابآوری مورد بررسی قرار گرفته و سپس مدلهای جهانی و کاربردی تابآوری در اقتصاد تحلیل شدهاند.
نتایج نشان میدهد که بنگاههای تابآور نه تنها توانایی بازیابی سریع از بحرانها را دارند، بلکه میتوانند با اتخاذ رویکردهای استراتژیک و نوآورانه، مسیرهای رشد جدیدی ایجاد کنند.
در پایان، توصیههایی برای تقویت تابآوری در بنگاههای اقتصادی و بهرهگیری از آن بهعنوان فرصتی برای توسعه پایدار ارائه شده است.
تابآوری بنگاههای اقتصادی
تاب آوری بنگاههای اقتصادی به توانایی آنها در برابر چالشها و تغییرات محیطی گفته شده است. این توانایی شامل انعطافپذیری، نوآوری و توانایی در مدیریت ریسک است. بنگاههای تابآور میتوانند به سرعت به شرایط جدید پاسخ دهند و از فرصتهای جدید استفاده کنند. آنها با ایجاد یک محیط داخلی انعطافپذیر و با توانمندی در مدیریت منابع خود، میتوانند در شرایط نامطمئن اقتصادی به بقای خود ادامه دهند.
در شرایط اقتصادی نامطمئن، تاب آوری بنگاهها به عنوان یک مزیت رقابتی مهم در نظر گرفته میشود. این بنگاهها با سرمایهگذاری در فناوریهای نوین، آموزش کارکنان و توسعه استراتژیهای انعطافپذیر، میتوانند در برابر شوکهای اقتصادی مقاومت کنند. همچنین، آنها با ایجاد روابط قوی با مشتریان و تأمینکنندگان، میتوانند از حمایت شبکههای خود در شرایط دشوار استفاده کنند.
این توانایی به آنها کمک میکند تا در بلندمدت پایدار بمانند و به رشد و توسعه خود ادامه دهند.
تاب آوری بنگاههای اقتصادی شامل چندین مولفه کلیدی است که به توانایی آنها در مقابله با بحرانها و تهدیدات کمک میکند. انعطافپذیری نیروی کار، انعطافپذیری مالی، انعطافپذیری عملیاتی و فناوری، و انعطافپذیری دادهها از ارکان اصلی تقویتکننده تاب آوری کسبوکارها هستند.
این انعطافپذیری به بنگاهها امکان میدهد تا در شرایط نامناسب اقتصادی، سیاسی یا اجتماعی به سرعت واکنش نشان دهند و از آسیبهای احتمالی کاسته شود. همچنین، رهبری سازمانی انعطافپذیر و مشارکت عمومی و خصوصی در ترویج همکاری برای مقابله با بحرانها از اهمیت زیادی برخوردارند.
در کنار این مولفهها، تاب آوری اقتصادی به توانایی یک کشور در حفظ رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال در شرایط بحرانی اشاره دارد.
برای بنگاهها، این مفهوم به معنای توانایی حفظ موقعیت بازار و انعطافپذیری تقاضا است.
زیرساختهای قوی و سیستمهای اجتماعی و اقتصادی پایدار نیز در تقویت تاب آوری ملی و بنگاهها نقش اساسی دارند.
دکتر علیرضا صارمی در پایانآین این مطلب آورده است با توجه به این ابعاد، بنگاهها میتوانند با برنامهریزی برای بحران، تدوین سناریوهای مختلف، و آزمایش آنها، مسیر توسعه و رشد پایدار را در پیش بگیرند.
تاب آوری مدیران به عنوان یک عنصر کلیدی در تاب آوری بنگاههای اقتصادی و کسبوکار عمل میکند.
این مفهوم به توانایی مدیران در مواجهه با چالشها، فشارها و تغییرات ناگهانی اشاره دارد. مدیران تابآور میتوانند با اتخاذ استراتژیهای موثر، سازمان خود را در برابر بحرانها مقاومتر کنند و از آن به عنوان فرصت برای رشد استفاده کنند. آنها با ایجاد انعطافپذیری، تفکر انتقادی، رهبری موثر و ارتباطات قوی، توانایی مقابله با نوسانات بازار و تغییرات اقتصادی را افزایش میدهند. این توانمندی به مدیران کمک میکند تا اعتماد مشتریان را حفظ کنند، عملکرد مالی را بهبود بخشند و فرهنگ سازمانی مثبتی ایجاد کنند.
تاب آوری مدیران به تاب آوری بنگاههای اقتصادی کمک میکند، زیرا آنها میتوانند با مدیریت چابک و پیشبینی ریسکها، سازمان خود را در شرایط نامتعین حفظ کنند.
این توانمندی به بنگاهها اجازه میدهد تا در شرایط بحران، به سرعت خود را ترمیم کنند و به فعالیت خود ادامه دهند. همچنین، تاب آوری مدیران به توسعه پویایی در سازمان منجر میشود که میتواند به بهبود محیط کسبوکار و توانمندسازی بنگاهها کمک کند.
با آموزش و توسعه مهارتهای تاب آوری در مدیران، بنگاهها میتوانند در برابر چالشهای آینده آمادهتر باشند و در نهایت به توسعه فراگیر در سطح ملی کمک کنند.
