در سال ۱۳۸۶، به‌عنوان «استاد نمونه کشوری» معرفی شد؛ افتخاری که نشان‌دهنده جایگاه علمی و تعهد آموزشی او بود. چندی بعد، در سال ۱۳۸۹، با حکم رئیس‌جمهور وقت به سمت رئیس سازمان انرژی اتمی ایران منصوب شد و تا سال ۱۳۹۲ عهده‌دار این مسئولیت خطیر بود. عباسی همچنین نماینده مردم کازرون و کوه‌چنار در مجلس یازدهم و رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی بود.

زندگی او همواره با تهدید دشمنان همراه بود. در آذرماه ۱۳۸۹ در جریان یک سوءقصد تروریستی به‌شدت مجروح شد و از آن پس به‌عنوان «جانباز هسته‌ای» شناخته شد. با این وجود، هیچ‌گاه مسیر خدمت و مقاومت را رها نکرد و همواره خود را سرباز انقلاب و ایران می‌دانست.

سرانجام در ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، در حمله هوایی رژیم صهیونیستی به منزل شخصی‌اش در تهران، به مقام والای شهادت نائل آمد. زندگی او نمونه‌ای روشن از تلفیق علم، ایمان و ایثار بود؛ مسیری که همچنان الهام‌بخش نسل‌های آینده خواهد بود.