در ایران سوم اردیبهشت ماه هر سال، روز بزرگداشت شیخ بهایی و روز معمار نامیده شده است و روز جهانی معماری نخستین دوشنبه ماه اکتبر در هر سال است. شیخ بهایی همه چیزدان، حکیم، علامه فقیه، عارف، منجم، ستاره‌شناس، ریاضیدان، شاعر، ادیب، مورخ و دانشمند نامدار سده ۱۰ و ۱۱ هجری است.

واژه معماری در دو معنای وابسته به کار می‌رود:

• معماری به عنوان فرآیند ساماندهی فضا که اسم معنا شمرده شده است و به یک فعالیت آفرینشگر (خلاقانه) آدمی توجه دارد و بر پایه‌ی علمی – تجربی، هنر و فناوری ساخت، پدید می‌آید. این برداشت بیشتر از سوی معماران صورت می‌گیرد.
• معماری به عنوان دستاورد ساماندهی فضا یا اثر معماری که اسم ذات شمرده شده است و به ساختمان‌هایی اشاره دارد که پیش از ساخت آنها این فرایند پیموده شده است. این برداشت بیشتر از سوی باستان شناسان و مورخین معماری به کار می‌رود.

اولین تعریف معماری که در دایره‌المعارف معماری به آن استناد می‌شود و تعریف دانشگاهی محسوب می‌شود، متعلق به جان راسکین است. که در کتاب خود معماری را چنین تعریف کرده است. معماری هنر افراشتن و آراستن بنا توسط انسان است. تعریف دیگری که در فرهنگ معماری آمده است مربوط به ویترو یوس معمار معروف رومی است که معماری را چنین تعریف کرده است معماری از نظم، سازواره، آرایش، تناسبات، هماهنگی، قرینگی، پسندیدگی، وایستگی و اقتصاد ناشی و نتیجه می‌شود.