پیام دکتر علی تسنیمی، به مناسبت درگذشت استاد بزرگ نگارگری ایران، محمود فرشچیان:
آفرین جان‌آفرین پاک را
آن که جان بخشید و ایمان خاک را
ایران، این دیار دیرین و استوار، در گذار از هزاره‌ها، گاهوارۀ هنرها و خاستگاه هنرمندانی بوده که هر یک نقشی بسزا در فرگشتِ فرهنگ و زیباشناسی جهان داشته‌اند. در این میان، نگارگری، این نگینِ دردانۀ هنرهای ایرانی، از مکتب بغداد و جلایری تا اصفهان و قاجاری و نگارگران ایرانی، از احمد موسی و میرک نقاش تا کمال‌الدین بهزاد و رضا عباسی، نقشی بنیادین در تاب‌آوری مؤلفه‌های هویت ایرانی داشته‌اند.
در این کاروان پرشکوه، استاد محمود فرشچیان، این نگارگر صاحب سبک، همچون قله‌ای درخشان در تاریخ معاصر ایران، سر برکشید و سنت نگارگری ایرانی را با بیان و نگاهی نو، به جهانیان بازشناساند. آثار بی‌بدیل او، از «عصر عاشورا» گرفته تا «ضامن آهو» و «معراج» و «نیایش» به مثابۀ ارائۀ یک بازخوانیِ عارفانه از باورهای میهنی و دینی و حکایتی از ایمان، رهایی و والایشِ انسان‌اند.
فرشچیان نه تنها تداوم‌بخش شکوه مکتب اصفهان بود، بلکه با مهارت در ترکیب‌بندی، فضاسازی و بهره‌گیری از رنگ‌های زنده، بُعدی تازه به نگارگری بخشید. قلم او، چشمۀ زایندۀ هنر ایرانی و آثارِ او، دولت پایندۀ هویت ایرانی بود. یاد و نامش در طومار زرین هنر این مرز و بوم، بر صدر نشسته، قدر خواهد دید!
علی تسنیمی
سرپرست دانشگاه حکیم سبزواری