این زباله های دوست داشتنی/به درد بخور
خیلی از چیزهایی که در سطل زباله می ریزیم، قابل استفاده هستند. چیزهایی مانند پوست میوه ها، باقی مانده سبزی ها و پوست تخم مرغ. در این صفحه به شما یاد خواهیم داد چطور در خانه با استفاده دوباره از این مواد در خاک گلدان و باغچه، هم از تولید زباله بیشتر جلوگیری کنید و هم غذای مفیدی برای گلدان های مان درست می کنید. به این عمل کمپوست گفته می شود در واقع کمپوست اجازه می دهد تا مواد غذایی به طور طبیعی درخواب تجزیه شود
چه چیزهایی لازم داریم:
یک بطری خالی
قیچی
اسپری آبپاش
پسماند مناسب
روش تهیه: با یک چاقو سوراخ های بزرگ در بطری ایجاد کنید و مواد زیر را به ترتیب در آن بریزید :
مقداری خاک
کاغذ های دور ریختنی که به قطعات کوچکی تبدیل کرده
برگ های خشک
حالا با اسپری مقدار کمی آبرویشان بپاشیم و بعد لایه دو زباله های تر مثل پوست میوه‌ها پوست تخم مرغ و غیره را به آن اضافه کنیم
سپس بطری را در جایی قرار دهید که نور خورشید به آن برسد.
هر چند روز مخلوط را آب پاشی کنید
محتویات بطری را روزانه هم بزنید تا باکتری هایی که عمل تجزیه را انجام می‌دهم غذای کافی داشته باشند
حالا شما خاک حاصلخیزی دارید که پر از مواد مغذی است و می‌توانید آن را در گلدان یا باغچه تان بریزید
کارگاه داستان نویسی ۳ از چیزهایی که قرار است در این کارگاه یاد بگیریم فکر اولیه طرح و نقشه یا شخصیت زاویه گی توصیف صحنه ۱۰۰۰ توضیح گفتگو فضاسازی زبان و لحن زمان و مکان نام داستان فکر اولیه از آن آشکار هایی است که اگر از آن شکارهای است که اگر مواظبش نباشی و آن را حبس نکنید به سرعت برق و باد فرار می کند بنابراین همیشه آن را در زندان یا تو یا روی دفترچه و روی کاغذ اسیر شکن � از ذهن فرار نکند راحتش این است که هر نویسنده جوان تازه کار کهنه‌کار همیشه باید دفترچه یادداشت کوچک برای خودکار همراه خود داشته باشد تا سری فکر اولیه را بنویسد فکر اولیه را بر کسی تعریف نکن تا انرژی و مزه نوشتن از بین نرود فکر اولیه خود را پس انداز کنید و در وقت لزوم به سراغ آن برو برای نوشتن اجازه بده کارتو در ذهنت جست و خیز کند بالا پایین برود کلنجار برود داد بزند که من آماده نوشته شدنم خوب حالا شما تقریباً که نه دقیقاً به طور کامل هر چیزی که درباره فکر اولین لازم بود فهمیده و حالا دیگر به جای فکر کردن به قلم و کاغذ را بردارید تمرین کنید و بنویسید نکات مهم حتما آن را یادداشت کنید تا یادتان نرود برای کسی تعریف کنید فکر اولیه را پس انداز کنید که آسمان پله پله به زمین آمد پیر زن همسایه هر روزی وصیت نامه می‌نویسد پسری که همیشه از هوا نیست دروغ های جهان دور هم جمع می‌شوند شیشه مربا که درش باز نمی شود باید برادرم را با خود برد بله درست حدس زدید ما همچنان در مرحله فکر اولیه هستیم می‌خواهیم آنقدر این باره حرف بزنیم و حرف بزنیم که دیگر هیچ کس به من نگویید موضوع نداریم درباره چی بنویسیم
توپ بازی با دست
ورزش هندبال یک روزش پر جنب و جوش و پرطرفدار است که بین دو تیم هفت نفره در یک زمین مستطیل شکل برگزار می‌شود.
پیدایش
ورزش هندبال امروزی، در قرن ۱۹ میلادی توسط یک فرد آلمانی به نام «کنرادکخ» طراحی شده. هندبال در ایران از سال ۱۳۴۴ شکل گرفت. «علی‌محمد امیرتاش» پس از گرفتن مدرک تربیت بدنی و بازگشت به ایران آموزش این رشته را در کشور شروع کرد.
هندبال ابتدا در فضای باز و در چمن برگزار می‌شد، اما چون آب و هوای کشورهای اروپایی در بیشتر ماه‌های سال سرد بود، اروپایی‌ها بازی را در سالن برگزار می‌کردند و هندبال سالنی به سرعت رونق گرفت و کم کم همه کشورهای جهان بازی‌ها را در سالن اجرا کردند.
تعداد بازیکنان و قوانین بازی:
هر تیم هندبال ۱۴ بازیکن دارد. ۷ نفر اصلی و ۷ نفر ذخیره .از هفت بازیکن داخل زمین یک نفر دروازه‌بان است. شروع بازی با پرتاب سکه شروع می شود، هر تیمی که برنده پرتاب سکه شد، می تواند توپ یا زمین بازی را انتخاب کند. بازیکنان (جز دروازه‌بان) تنها می‌توانند از دست خود برای لمس کردن توپ استفاده کنند اما دروازه‌بان تنها برای گرفتن شوت و جلوگیری از باز شدن دروازه می‌تواند از اعضای دیگر بدنش هم استفاده کند..مسابقه در دو نیمه ۳۰ دقیقه برگزار می‌شود و تیم ها در بین دو نیمه ۱۰ تا ۱۵ دقیقه استراحت می کند. توپ هندبال از چرم یا ماده ای مصنوعی ساخته می شود که براق و لغزنده نیست. بازیکنان هر دو تیم با پاس دادن یا دریبل زدن، توپ را به هم می رساند در نهایت یکی از بازیکنان توپ را به سمت دروازه حریف شوت می کند تا گل بزند.
مهد هندبال ایران: رشته هندبال یکی از رشته‌های پرطرفدار در سبزوار است. که از دهه‌های گذشته مورد اقبال در این شهرستان بود و پرورش استعدادهای گوناگون این رشته ورزشی، نشان از وقوع اتفافی خوب برای این رشته ورزشی داشت. به گونه‌ای که این رشد سبب شد سبزوار به مهد این رشته ورزشی در کشور تبدیل شود.