درگذشت حجت‌الاسلام والمسلمین علوی سبزواری از اساتید بزرگ حوزه در خراسان
بهمن ۴, ۱۳۹۹ @ ۹:۲۵ ق.ظ


مراسم تشییع آن فقید سعید امروز در سبزوار انجام شد و پیکر مطهرش در خاک آرمید.
حجت الاسلام «حسن طالبیان شریف» در یادداشتی به سیره حیات آیت الله علوی سبزواری و ویژگی های اخلاقی او پرداخت؛

آیت الله سید محمد حسن علوی سبزواری در صبح سه شنبه ۲۸ ماه مبارک رمضان ۱۳۴۹ هـ.ق. در سبزوار در بیت علم و معنویت متولد شد. متاسفانه مادر آیت الله علوی سبزواری،‌ بی بی صدیقه حدود دو هفته پس از تولد ایشان در ۱۴ شوال همان سال درگذشت و در امام زاده یحیی به خاک سپرده شد.

یک سال بعد در سال ۱۳۵۰ هـ.ق. (مصاددف با سال ۱۳۱۰ هـ.ش.) پدر آیت الله علوی سبزواری نیز در سبزوار در گذشت. پدر و مادر ایشان از خاندان علمی بودند. پس از اینکه پدر آیت الله علوی سبزواری در گذشت،‌ این بزرگوار نیز در کنار همسرش در امام زاده یحیی ، به خاک سپرده شد.

آیت الله علوی سبزواری ، در دوران کودکی، از ناحیه پدر و مادر یتیم شد و جد پدری اش آیت الله سید ابراهیم علوی سبزواری،‌ سرپرستی ایشان را برعهده گرفت. وی فقیهی بزرگوار و متقی بود که در سال ۱۳۶۶ هـ.ق. (مصادف با ۱۳۲۶ هـ.ش.) در سبزوار در گذشت‌ و در سبزوار به خاک سپرده شد.

* آشنایی با خاندان علمی پدری
جد؛

جد پدری ایشان (پدر پدر) آیت الله سید ابراهیم علوی، از علمای ربانی و فقهای متقی سبزوار در ۳ رجب ۱۲۸۲ هـ.ق. در سبزوار متولد شد. وی دروس مقدماتی حوزه را نزد شیخ نظام الدین گنابادی و میرزا حسین علوی آزاد منجیری در سبزوار فرا گرفت آنگاه در سال ۱۳۱۱ هق برای ادامه تحصیل به نجف رفت و به مدت ۳۰ سال به تحصیل پرداخت.

ایشان دروس خارج را نزد اساتید برجسته مانند حضرات آیات عظام آخوند خراسانی، علامه سید کاظم یزدی صاحب عروه،‌ میرزا حسین خلیلی طهرانی فرا گرفت تا به درجه اجتهاد و فقاهت نائل آمد. از جمله اساتید دیگر ایشان آیت الله شیخ محمد تقی آل شیخ شیخ اسدالله دزفولی در کاظمین بود که نزد ایشان نیز مدت زیادی به تحصیل پرداخت‌.

وی پس از اتمام تحصیلات عالیه حوزوی در سال ۱۳۴۱ هق به سبزوار بازگشت. و در این شهر اقامت نمود.او اهل عبادت و تهجد نیمه شب بود. در سال ۱۳۶۶ هـ.ق. (مصادف با حدود ۱۳۲۶ هـ.ش.) در سبزوار وفات نمود و در امام زاده یحیی به خاک سپرده شد.

پدر:
پدر آیت الله سید محمد حسن علوی سبزواری، عالم جلیل القدر حجه الاسلام والمسلمین سید محمد مهدی علوی عریضی سبزواری از علمای سبزوار در ۱۸ شعبان ۱۳۲۶ هـ.ق. در سبزوار متولد شد. در نوجوانی دروس حوزه را آغاز کرد.

از اساتید حوزوی ایشان می توان به حضرات آیات و حجج اسلام آقایان حاج شیخ علی شاهرودی، شیخ محمد حسین قفقازی لنکرانی، سید هبه الدین شهرستانی، اشاره نمود که نزد این اساتید در عتبات عراق به تحصیل پرداخت.

در سال ۱۳۴۴ هـ.ق. به سبزوار آمد و نزد آیت الله میرزا حسین مجتهد بزرگ سبزواری، سالها به تحصیل پرداخت تا در شب ۱۸ ماه مبارک رمضان ۱۳۵۰ هق در جوانی وفات نمود و در امامزاده یحیی (ع) سبزوار به خاک سپرده شد. از ایشان فقط یک فرزند به یادگار ماند که آیت الله سید محمد حسن علوی سبزواری است.

از ایشان تالیفاتی به یادگار مانده است. از جمله کتابی در شرح حال شخصیت علمی و معنوی آیت الله سید هبه الدین شهرستانی نوشت که تحت عنوان “نابغه عراق سید هبه الدین شهرستانی” به چاپ رسید. حجه الاسلام والمسلمین سید محمد مهدی علوی سبزواری از بزرگانی مانند علامه حاج شیخ عباس قمی، علامه سید هبه الدین شهرستانی، محدث شیخ محمد باقر قائنی بیرجندی، شیخ محمود طهرانی و…، اجازه نقل حدیث داشت.

* آشنایی با خاندان علمی مادری
مادر آیت الله علوی سبزواری به نام بی بی قدسیه، از خاندان علمی بود. وی فرزند آیت الله سید محمد حسین سبزواری کوچک بود. وی پس از تحصیلات مقدماتی برای ادامه تحصیلات به نجف رفت و سالها از محضر فقهای بزرگی چون آیات عظام آخوند خراسانی، شریعت اصفهانی به تحصیل پرداخت سپس به سبزوار بازگشت و در آنجا اقامت نمود.

پدر ایشان نیز آیت الله سید محمد تقی سبزواری نیز از علما و فقهای بزرگوار سبزوار بود که در نجف سالها از درس اساتید بزرگ بهره برده بود. از جمله سالهای زیادی در درس خارج فقه و اصول آیت الله شیخ مرتضی انصاری شرکت نمود و تقریرات فقهی و اصولی ایشان را در چهار جلد نوشت.

* تحصیلات حوزوی
آیت الله علوی سبزواری، پس از کودکی به دبستان رفت و در نوجوانی، دروس حوزه را آغاز کرد. پس از تکمیل مقداری از ادبیات عرب، نزد استاد فاضل هاشمی، کشف المراد و مقداری از ریاض المسائل را فرا گرفت. مقداری از اصول کافی و من لایحضره الفقیه را نیز، نزد حاج سید عبدالله برهان آموخت.

در مشهد، مدتی از درس آیت الله

شیخ ابوالقاسم خزعلی و آیت الله سید جلال مدرس یزدی بهره گرفت. مطول، مقداری از لمعه، مکاسب و رسائل را نزد آیت الله حاج شیخ محمدتقی عندلیبی آموخت. مختصری از رسائل و کفایه را نزد آیت الله میرزا حسن سیادتی آموخت.

در سال ۱۳۷۷ هـ.ق. (مصادف با ۱۳۳۶ هـ.ش.) به قم رفت و مجدداً برخی دروس را دوباره فرا گرفت. بقیه مکاسب را نزد آیت الله میرزا «علی فیض مشکینی اردبیلی» و جلد اول کفایه را نزد آیت الله میرزا «محمد مجاهدی تبریزی» و جلد دوم کفایه را نزد آیت الله «سید محمدباقر سلطانی طباطبایی بروجردی» آموخت.

آنگاه سالها در درس خارج فقه و اصول اساتید بزرگ قم شرکت نمود. ایشان ۶ سال درس خارج فقه و اصول امام خمینی حاضر شد و پس از تبعید ایشان به عراق، از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۴۷ هـ.ش. به مدت ۵ سال از درس خارج فقه آیت الله العظمی حاج «سید محمدرضا گلپایگانی» استفاده کرد.

مدتی در درس خارج فقه آیت الله حاج «سید محمد محقق داماد» بهره گرفت و مدتی در درس خارج آیت الله «سید کاظم شریعتمداری» شرکت نمود. حضرات آیات حاج شیخ «مرتضی حائری یزدی» و میرزا «هاشم آملی» نیز از اساتید خارج فقه و اصول ایشان بوده اند.

آیت الله علوی سبزواری،‌ شرح منظومه را نیز نزد آیت الله حاج شیخ «جعفر سبحانی» آموخت. اسفار ملاصدرا را هم در محضر آیت الله شهید دکتر «مفتح» و علامه «طباطبایی» فرا گرفت.
وی در سال ۱۳۸۷ هـ.ق. (مصادف با سال ۱۳۴۷ هـ.ش.) به سبزوار رفت.

ایشان پس از اقامت در آنجا، به وظایف دینی از تدریس، اقامه جماعت و رسیدگی به اموردینی مردم – از جمله اخذ وجوهات شرعی و رساندن آن به موارد مصرف مقرره شرعی آنها – اشتغال ورزید و از بسیاری از علما و مراجع تقلید اجازه روایت، اجازه امور حسبیه، وکالت و نمایندگی داشت.

* سجایای اخلاقی
آیت الله علوی سبزواری، عالمی ربانی،‌ مودب، خوش اخلاق، متواضع، مهربان و صمیمی بود. عالمی مردمی بود و اخلاق اجتماعی داشت‌. دغدغه دینی داشت و به امور مذهبی و دینی مردم سبزوار می رسید. ایشان مورد توجه عموم مردم سبزوار بود.

روز به روز بر موقعیت اجتماعی و محبوبیتش افزوده می گشت تا آنجا که عالم اول سبزوار و مرد شماره یک معنوی سبزوار به شمار می رفت. ایشان بسیار خوش حافظه و خوش گعده بود. از مجالست با ایشان، احساس کسالت و خستگی به کسی دست نمی داد. “مودت حضرتعالی “جمله ای بود که در ملاقات با افراد، تکرار می کرد و ورد زبانش بود.

در حقیقت، با این کلمه، اظهار محبت و علاقه به دوستان می نمود. چهره آرام و متبسمی داشت. آرامش در گفتار و رفتارش هویدا بود. نسبت به حوادث مختلف، معتدل بود و از افراط و تفریط پرهیز داشت. بدی کسی را نمی گفت. محبت دیگران را جبران می کرد. گرفتاری دیگران را حتی المقدور برطرف می کرد.

* مبارزات انقلابی
وی در مبارزات مردم سبزوار علیه شاه، همراه با مراجع معظم تقلید شیعه، از پیشگامان و فعالین انقلاب سبزوار بود. منزلش پایگاه انقلابیون بود. وی قبل و بعد از انقلاب،‌ در غم و شادی مردم سبزوار شریک بود.

اعزام مبلغ دینی به شهر سبزوار و روستاهای اطراف در ماه محرم ،صفر، ماه مبارک رمضان از فعالیت های دینی ایشان بود.در منزلش ،همیشه به روی همگان باز بود و منزلش ، ماوای و پناهگاه مردم بود‌. مردم سبزوار ، با درگذشت ایشان ، محبوبترین عالم دینی خود را طی سالیان بسیار از دست دادند.

* وفات
آیت الله علوی سبزواری روز چهارشنبه اول بهمن ۱۳۹۹ هجری شمسی درگذشت. در روز بعد، پنجشنبه دوم بهمن ۱۳۹۹ مردم با وفای سبزوار، طی مراسم باشکوه و پرشور،‌ پیکر این عالم ربانی را در سبزوار ،تشیبع و به خاک سپردند.

مراجع معظم تقلید شیعه در ایران و عراق – مانند آیات عظام صافی گلپایگانی، سیستانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی و علوی گرگانی – به مناسبت درگذشت ایشان پیام تسلیت دادند. مدیر حوزه علمیه قم ، ‌ریاست مرکز خدمات حوزه سراسر کشور و سایر شخصیتهای علمی، مذهبی ، سیاسی کشور نیز فقدان این عالم ربانی را تسلیت گفتند.

با تمام این حرفها ، مردم سبزوار، محبوبترین عالم دیار خود را از دست دادند. هر چند متاسفانه از این عالم بزرگوار، فرزندی به یادگار نماند، اما یاد و خاطره این عالم ربانی، همیشه در قلوب مردم سبزوار، باقی خواهد ماند.

جاهد‌خبر: http://jahedkhabar.ir